[...] ήσουν σκοτεινό σοκάκι σφαγμένο μες στην καρδιά μου.Κ' εγώ πουλί να κελαηδεί καθισμένο
στ΄αριστερό σου στήθος.
Μα τώρα χαθήκαμε ο ένας για τον άλλο αγάπη μου
σάμπως ο ένας απ' τους δυό μας νάναι πεθαμένος.
Θωμάς Γκόρπας, Ανάμνηση, ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1957-1983), εκδ. Γαβριηλίδης, 1995.
Λάδι σε μουσαμά, 2009.
1 σχόλιο:
μοναδικός ο Γκόρπας...και το έργο σου. Το λευκό... τα εξηγεί με όλα τα χρώματα...
Ένας Μεσολογγίτης αυτοεξόριστος!
Δημοσίευση σχολίου