Μνήμη Θωμά Γκόρπα...

"Aπόφοιτοι Γυμνασίου "(Μνήμη Γιώργη Ζάρκου).

΄

Νεολαίε με το χαρτί του γυμνασίου\εσύ που στο σχολείο σήκωνεs το χέρι για να πεις

Οχι το μάθημα μα την αλήθεια

σήκωνες πάντα αυτό το χέρι που το γέννησε

της δικαιοσύνης ο καημός κ' η σιγουριά του αύριο.

Νεολαίε με το χαρτί του γυμνασίου

τα χέρια σου ανεβοκατεβαίνουν

πάνω σε τραπέζια καφενείων

καταχνιασμένων από την τσιγαρίλα

και τις ανάσες πεινασμένων

τα χέρια σου ανεβοκατεβαίνουν

πάνω σε μεγάλες πόρτες

που ποτέ δε θ΄ανοίξουν από μέσα.

Νεολαίε με το χαρτί του γυμνασίου

είσαι η φωτιά που ετοιμάζει η απελπισία

και θα κάψει τις σημαίες των αρχόντων.

και αν το ψωμί κ' η γνώση ανταλλάσσονται

Με τ' άλλο χαρτί που εσύ δεν έχεις

μην αρνηθείς γι' αυτό το ρόλο που σου ανάθεσε ο καιρός.

οι μέρες μας κυλούν σαν χειμωνιάτικα ποτάμια

στους δρόμους φέγγουν φαναράκια μίσους

στους δρόμους αλαφιάζονται οι μικρές παρέες

καθώς απ' τις γωνιές οι μισθοφόροι

με στιλέτα ξεμπουκάρουν και παγίδες.

Όμως τα δαγκωμένα λόγια ακολουθούν τραγούδια.

"Αναπόληση"

Θα καταργήσω τον ουρανό

Θα καταργήσω τη γη

και θ' αφήσω μόνο ένα ουζερί

γιά ένα ποτό για ένα τραγούδι για ένα χορό

κ' εσύ

να περνάς απ΄έξω.

Ο Θωμάς..."'άναμμα τσιγάρου κατά λάθος

από φεγγάρι..."