Το μπαλκονάκι που βλέπετε δίπλα- από έναν παλιό μου πίνακα (1994)- υπάρχει ακόμη, αντιστέκεται στη φθορά, στο "λευκό", στα "ετοιμόροπα" μυαλά. Σ 'αυτή την πόλη δε θα μείνουμε αιώνια εμείς, θέλουν να νοιώσουν κάποτε τη ζεστασιά της και τα παιδιά μας:
"βγες έξω να να δεις
πως ανθίζουν τα λουλούδια
στη φτώχεια" (Μ. Μπασό, Μόνο τα όνειρά μου συνεχίζουν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου